بالاخره 1984

 

جنگ صلح است

آزادی بردگی است

نادانی توانایی است

خوب! کتاب جدیدی که شروع کرده ام 1984 است، بالاخره! 1984 از آن کتاب هایی است که حس می کردم نخواندنش مایه آبروریزی است (از آن نظرات ضایع روزگار)! این کتاب را سال 86 خریدم و قیمت پشت جلدش 2700 تومن است! ولی از آن موقع نخوانده مانده. شاید به خاطر ترس من از چیزهایی که ممکن است درش نوشته شده باشد و البته بعد از سال 88 دیگر ذهنم فضایی برای چنین کتابی نداشت!

حالا دارم می خوانمش و خیلی جالب است.دنیای بسته و خفقان آور کتاب نشان دهنده یک نظام توتالیتر است. هنوز تاریخچه ی کتاب را نخوانده ام ولی احتمالن الهام گرفته از نظام های کمونیستی است و به نوعی پیش بینی آینده آنها. گرچه امروز وقتی به دور و بر نگاه کنیم می فهمیم که هر نظام تمامیت خواهی می تواند همین بلاها را بر سر انسان بیاورد، چه در لوای کمونیسم باشد، چه سرمایه داری و چه دین. مثلن تله اسکرین من را به یاد تلویزیون های جدید سامسونگ می اندازد که هم گیرنده و هم فرستنده اند و باعث بحث های زیادی راجع به حریم خصوصی شده اند. داعش امروز تیشه به ریشه ی شهرهای باستانی و موزه ها می زنند، انگار می توان گذشته را محو کرد. در دنیای آزاد از بین رفتن خانواده، یک شکل شدن آدم ها، یک شکل شدن زبان، از بین رفتن عشق و جایگزینی شهوترانی، همه به شکلی وجود دارند و من را یاد پدیده جهانی شدن می اندازد. سیاست هایی در کارند تا به انسان هااحساسآزادی بدهند ولی او را به همین نتایج برسانند. فرقش این است که امروز آدم ها فکر می کنندکه این مسیر انتخاب خود آن هاست و راحت تر با همه چیز کنار می آیند و همه چیز را مصرف می کنند. بعضی صحنه ها هم من را یاد اینجا می اندازد. هنوز به نیمه کتاب هم نرسیده ام، شاید این نظرات تغییر کنند.