لاو تکس

فرودگاه امام هستیم با دو دوست خارجی و یک دوست ایرانی، ماهم آمده ایم بدرقه شان.دوست ایرانی تا حالا فکر می کرده عوارض خروج از کشور 75 هزار تومن است و تازه می فهمد 220 هزار تومن باید بدهد. کارت عابر بانک همراهش نیست و یکی از ما با کارتمان از عابر بانک پول می کشیم. 
یکی از دوستان خارجی برایش سوال می شود ماجرا چیست. برایش عوارض خروج از کشور را توضیح می دهم و می گویم گران شده. با تعجب می گوید چه احمقانه! ما خارجی ها عوارض بدهیم منطقی تر است. 

بعد کمی فکر می کند و می گوید لابد کشورتان خیلی دوستتان دارد و نمی خواهد از کشور بروید بیرون. می گویم آره، کشورمان عاشق ماست. می گوید پس باید لاو تکس* بدهید دیگر. می خندیم.

*مالیات عشق

رویداد "سفر به فرهنگ ها با عروسک ها"

احتراما از شما دعوت می شود تا دررویداد سه روزه "سفری به فرهنگ ها با عروسک ها" با ما و سازندگان عروسک های بومی همراه شوید.

در این برنامه بانوان 4 منطقه از ایران(قشم،خراسان جنوبی ،ورامین و قزوین) که طی پروژه های "هنربومی برای منابع طبیعی" عروسک های خود را احیا و بازتولید کرده اند تجارب خود را با ما به اشتراک خواهند گذاشت.

*ساخت عروسک بومی به منظور حفظ فرهنگ و محیط زیست از طریق پروژه های هنر برای حفاظت" هنربومی برای منابع طبیعی "از سال 89 با مشارکت فعال بانوان مناطق روستایی و عشایری و همراهی اعضای تیم داوطلب موسسه آوای طبیعت پایدار و حمایت های گروههای ملی و بین المللی فعالیت خود را آغاز نموده است. در حال حاضربالغ بر50 بانوی عروسک ساز در مناطق مختلف ایران (جزیره قشم، خراسان جنوبی، قزوین، چهارمحال و بختیاری ، سلمان آباد ورامین و بادرود کاشان)عروسکهای بومی خود را می سازند و ضمن ایجاد معیشتی مکمل برای خود و خانواده، زمینه ای برای معرفی فرهنگ و ارزش‌های بومی خود فراهم می سازند.

برنامه ها:

کارگاه ساخت عروسک های بومی،گفتگو و تعامل با بانوان عروسک ساز، آشنایی با پوشاک، فرهنگ و خوراکی های بومی، عرضه مستقیم عروسک های بومی و پخش فیلم

چهارشنبه : ویژه استان هرمزگان (جزیره قشم روستاهای برکه خلف، شیب درازو...)واستان تهران( سلمان آباد ورامین)

پنج شنبه : ویژه استان قزوین(روستای الولک و اردبیلک)

جمعه : ویژه استان خراسان جنوبی(روستاهای تاجمیر،نازدشت،حجت آباد)

لطفا جهت ثبت نام در کارگاه عروسک‌سازی با شماره 88978437 و 22889401 تماس بگیرید.

تاریخ:8 الی 10 مهرماه 94 از ساعت 14 الی 19

مکان: موزه عروسک های ملل واقع درپاسداران، نگارستان پنجم، کوچه حاج هادی،پ 4

با احترام

مسعود ناصری- علی گلشن- نیما آذری

موزه عروسک های ملل-موسسه آوای طبیعت پایدار

زخم های عمیق

استاد سر کلاس راجع به تورهای ورودی و سوالات گردشگران خارجی و چگونگی پاسخ دادن سوالاتشان توضیح می داد. گفت که همیشه اول تور بین مسافران کاغذ پخش می کند و می گوید هر نوع سوالی راجع به هر چیزی که دوست دارند بپرسند و از آنجا که از نظر گردشگر خارجی ایران کشور مرموزیست سوالات بسیار زیاد و متنوع است.

بعد شروع کرد سوالات را خواندن و برایمان توضیح داد که چطور به این سوالات چالش برانگیز که مسائل سیاسی و اجتماعی ما در آنها مطرح شده، درست و زیرکانه پاسخ دهیم.

پاسخ های استاد پر از دور زدن، پاک کردن صورت مساله و نگفتن حقایق بود. پر از نشان دادن زیبایی به جای زشتی.

یکی از دانشجوها پرسید، «استاد یعنی باید بیشتر خوبی ها رو بگیم و بدی ها رو نه؟» استاد دلیل آورد که مدام همه جا بدی ها را می گویند و ما قرار است زیبایی های ایران را نشان دهیم.

دانشجو گفت ولی اگر عقیده واقعی مان این نباشد چه؟ بعد خودش را مثال زد که به عنوان یک زن که حقوق زیادی از او سلب شده وقتی درباره زن ها و حقوقشان از او سوال می شود چه جوابی باید بدهد؟ 

کلاس وارد بحث راجع به زن ها شد و بحث کشید به ورود به ورزشگاه ها.

استاد گفت «من واقعیت رو درباره ورزشگاه بهشون می گم. بهشون می گم اونجا چقدر فحش می دن و بد حرف می زنن و زن ها نمی شه برن ورزشگاه. من خودم نمی ذارم دخترم بره.»

من گفتم «استاد والیبال که دو ساله ممنوع شده قبلش که مشکلی نبود.» استاد جوابی نداشت.

یکی دیگر از دخترها گفت «خوب استاد اگر زن ها به ورزشگاه برن این وضعیت درست می شه، تا کی قراره ادامه داشته باشه این وضع؟»

یکی دیگر از دختران گفت «این حجاب که کلن زوره». یکی از پسرها جواب داد که «الان که مرزهای ایران بازه، هرکی دوست داره می تونه از ایران بره».

این دوستان، به اصطلاح فرهنگی های مملکت ما هستند ولی دیدشان نسبت به زن فرقی با بسته ترین اقشار جامعه نداشت.

این استاد یکی از راهنماهای برجسته گردشگری کشور است که به راحتی به ما می گفت زن ها مشکلی در ایران ندارند و این را باید گردشگر خارجی هم القا کرد. در واقع تمام مشکلات ما زنان توهمی بیش نیست.

در این مواقع فکر می کنم شاید پیروزی ما در مذاکرات و برداشته شدن تحریم ها و بهتر شدن روابط ما با غرب خیلی هم به نفع زنان نباشد. همانطور که رابطه خوب عربستان با غرب برای زنان عربستان قیمت گزافی داشته است.

چند وقت پیش به یکی از فعالان محیط زیست و میراث فرهنگی که البته مرد بود گلایه کردم که چرا برای تبلیغ محیط زیست بلیت والیبال تهیه کردید و به ورزشگاه رفتید. پرسیدم اگر به جای زنان یک اقلیت قومی یا نژادی از رفتن به ورزشگاه منع شده بود باز هم همین کار را می کردید. پاسخ داد که من فعال محیط زیستم هر وقت فعال حقوق زنان شدم در این مورد کاری انجام می دهم.

با این استدلال احتمالن فعالان حقوق زن هم اگر برای رسیدن به اهدافشان لازم بود به محیط زیست صدمه بزنند نباید دریغ کنند.

این مردان مملکتم که زحمت زیادی هم بابت ارتقا فرهنگ و شکوفایی ایران می کشند با بی تفاوتی خود نسبت به تبعیض و مسائل و مشکلات زنان، زخم های عمیق تری به روان ما می زنند تا مردهایی که نه دستی بر کار فرهنگی دارند و نه می خواهند کاری برای ایران انجام دهند.