درمان
چهارشنبه, ۶ آذر ۱۳۹۸، ۱۱:۴۹ ب.ظ
در حالیکه کف دستم رو فشار می دم به پیشونیم بهش می گم: سرم خیلی درد می کنه.
میاد، سرم رو می گیره تو دستاش، پیشونیمو می بوسه.
می گه: بهت گفته بودم چون سیدم، اگه سرت رو ببوسم دردش ساکت می شه؟
بعد تو چشمام نگاه می کنه و می پرسه: دردت خوب شد؟
تو چشماش نگاه می کنم و می گم: آره ولی نه به خاطر سید بودنت، به خاطر اینکه تو، همون آدمی هستی که من تو این دنیا از همه بیشتر دوستش دارم.
۹۸/۰۹/۰۶
هیچ وقت با این قضیه سید بودنم و دیدگاه بقیه بهش کنار نیومدم!
اما یه اتفاق جالب در این مورد اتفاق افتاد. یه زمانی داشتم کد داوینچی (یا همون راز داوینچی) رو میخوندم. بعد با خودم میگفتم اه پسر اگه به آدم بگن از نسل عیس مسیحی چه حس عجیبیه! بعد یهو به خودم اومدم دیدم خودم از نسل حضرت محمدم!
تنها جایی که این قضیه برام جالب بود همون لحظه بود