نخواستن صدای ذهن

گاهی فکر می کنم در هجده نوزده سالگی چطور آن موسیقی های پر سر و صدای متال را گوش می دادم. الان فقط قادر به گوش دادن به تعداد قلیلی از آن ها هستم.
حدسم این است که صدایی که درون سرم داشته ام انقدر بلند بوده که نیاز به صدای بلندتری برای ساکت کردنش داشته ام.
امروز هم گاهی موسیقی را به همین منظور استفاده می کنم و راستش هنوز هم خوب جواب می دهد.

وای از این قانون بی قانون

از 137 زنگ زدن. گویا مامان تماس گرفته بوده تا درباره مدرسه ای که دارن سر کوچه می سازن شکایت کنه. کوچه بن بسته، عرض کمی داره و همین الان هم یک برج بلند آخر کوچه هست پر از آدم و دوتا ساختمون هم در حال ساخته. کوچه برای پارک ماشین ساکنینش هم دیگه به اندازه کافی جا نداره و گاهی باید ماشین رو در کوچه های دیگه پارک کنیم.  خیابون اصلی هم همیشه شلوغه. حالا قراره به این ترکیب فوق العاده یک مدرسه هم اضافه بشه، اونم سر کوچه.
خانم 137 می گه این مدرسه مجوز گرفته. می گم این کوچه همین الان هم خیلی مشکل داره و براش مشکلات کوچه رو توضیح می دم. می گه شهرداری و شورای شهر در جریانن و مجوز دادن. می گم حرف من اینه که چرا مجوز دادن؟ شهرداری نباید همینطور الکی مجوز بده. بعد خانم 137 می گه مجوزها الکی نیستن خانم، بابتشون پول خرج شده. 

بله! جواب درست هم البته همینه. شهر رو برای مردم نمی سازن، برای پول می سازن. جواب همه مشکلات شهر یا حتی کشور هم احتمالا همینه. و به قول خانم 137 همه چیز هم قانونی و مجوز داره. 

#کلیشه_برعکس

از هشتگ #کلیشه_برعکس حظ وافری می برم. درود بر کسی که این هشتگ رو خلق کرد و درود بر کسانی که ازش استفاده می کنند. به نظرم خیلی از تبعیض هایی که شاید هر چه در موردشون حرف می زدیم و می نوشتیم انگار نمی تونستیم حق مطلب رو ادا کنیم یا دیگران رو متوجه منظورمون کنیم با این هشتگ خیلی بهتر فهمیده می شن، نه فقط برای مردها که حتی برای خود زن ها.

از خوش سلیقگی ها

این یک جایگاه پمپ بنزین در دوره پهلوی است. اینکه چرا پمپ بنزین های ما امروز این شکلی نیست و حس زیبایی شناسی ما در این سال ها کجا رفته، چیزی است که خیلی دوست دارم بدانم.

جنگل ماشین ها و آپارتمان های زشت

آگهی خانه ها در تهران پر است از آپارتمان های طبقه چهارم بدون آسانسور و آپارتمان های بدون پارکینگ. دوست دارم بدانم در شهرهای مدرن دنیا با همچین خانه هایی چه می کنند؟ به خصوص که می دانم در بسیاری از شهرهای مدرن امروز خانه های قدیمی برعکس اینجا ارزش زیادی دارند و هر سال برای نوسازی شان هزینه می شود.
اما تعجب برانگیز اینجاست که برخی خانه های بدون پارکینگ در تهران نوسازند. البته می دانم نباید توقع خاصی از سازمان های متولی داشت ولی واقعن در شهری که دارد تبدیل به یک پارکینگ بزرگ ماشین می شود، چشم پوشی از ساختن آپارتمان های بدون پارکینگ چیزی شبیه جنایت نیست؟ البته بازهم باید به خودم یادآوری کنم که در این سال ها این سازمان ها خیلی بیشتر از اینها انجام داده اند، و قانون جنگل همچنان ادامه دارد. جنگل ماشین ها و آپارتمان های زشت.