اینانلو

امروز با خبر درگذشت اینانلو شروع شد. خیلی خیلی زیاد ناراحت شدم. ناراحتیم فقط از درگذشت اینانلو نبود ناراحتی مضاعفی داشتم از اینکه این یکی دو سال ازش دلخور بودم، و حالا او دیگر نبود با دلخوری یا بی دلخوری من. یکجورهایی انگار ازش خوب خداحافظی نکرده باشم، عذاب وجدان داشتم.

یاد سال ۸۶ افتادم که برنامه «مردم ایران سلام» از ساعت ۶ صبح شروع می شد و من می نشستم پای برنامه و یکی از قسمت های جالبش همین بخش اینانلو بود با آن صدای جذاب و حرف های آموزنده اش. خیلی چیزها ازش یادگرفته بودم و امروز باورم نمی شد که دیگر نباشد. 

چقدر زندگی چنین وقت هایی پوچ و بی ارزش به نظر می رسد.