وقتی کسی به کسی نیست

شهردار شهر که معلم ورزش بوده و تازه دو ماه هم نیست به این سمت رسیده، اقدام به تخریب این بنا کرده است. او حاضر به پاسخ گویی به رسانه ها درباره چرایی این اقدام نمی شود. شاوردی، شورای شهر دارخوین از اصلی ترین مسببان این اتفاق اما از آن دفاع می کند:«اینجا اصلا ثبت میراث فرهنگی نبوده. ما استعلام کردیم جوابی به ما ندادند. بنابراین ما اقدام به تخریب این بنا کردیم چون بارها تصادف اینجا رخ داده بود و چندین کشته داشته و من خودم را ملزم می دانم که جلوی این حوادث را بگیرم.»
این اقدام در روز جمعه اتفاق افتاده در حالی که همان خانواده پنج نفره داخل خانه بودند. هر چند که حرف اعضای این خانواده را شاوردی نمی پذیرد:«هیچ کس داخل خانه نبوده و گرنه ما خانه را خراب نمی کردیم. این ها همه دروغ می گویند. تازه مجوز را ما از سپاه گرفتیم.»
رییس سپاه دارخوین اما می گوید که ما مجوز ندادیم. می خواهیم که مجوز را بیاورد. شاوردی می گوید که این مجوز شفاهی بوده.در حالی که رییس سپاه همانجا ایستاده است.
چرا از وزارت نفت که مالک بناست مجوز نگرفتید؟ باز تکرار می کند که ما از سپاه مجوز گرفتیم.
مسوول میراث فرهنگی هم می گوید که از ما سال 92 برای تخریب این بنای تاریخی استعلام کردند که ما اعلام کردیم که حق ندارید این بنا را تخریب کنید و دیگر استعلامی از ما صورت نگرفته. او درباره چگونگی انتشار خبر تخریب سینما به جای تخریب تعمیرگاه پاسخی نمی دهد.
بنابراین به اهواز می رویم و از مرجان شوشتری، معاون میراث فرهنگی خوزستان درباره این اتفاق می پرسیم؛ در حالی که هنوز خبر اشتباه تخریب سینما دارخوین روی سایت هاست. چرا شما پاسخگو به رسانه ها نبودید که این خبر اشتباه منتشر شود؟ « من مدام در جلسه هستم و وقت نمی کنم به رسانه ها پاسخ دهم. تازه بعضی وقت ها ناهارم یادم می رود بخورم.»
از او می پرسیم که چرا رییس میراث فرهنگی دارخوین از بنای تخریب شده گزارش به موقع و صحیحی نداد، پاسخ می دهد که ریس میراث دارخوین که کارشناس نیست. مسوول یگان حفاظت دارخوین بوده برای او حکم زدیم چون ما نیرو نداریم. بنابراین باید خودمان کارشناس از اهواز بفرستیم.
چرا نفرستادید؟ «فرستادیم.»
چه موقع؟ «دقیق نمی دانم. فکر می کنم که پنج روز از ماجرا گذشته بوده.»
شوشتری می گوید که خوزستان بیش از سه هزار بنای ثبتی دارد با وجود سه اثر ثبت جهانی اما ما اینجا اعتبار نداریم. نیرو نداریم. هیچ کاری از دستمان بر نمی آید.
خسرو نشان، رییس اداره میراث فرهنگی خوزستان هم در جلسه پرسش و پاسخ ما حضور دارد و حرف های معاونش را تایید می کند: ما از مسببان این تخریب شکایت می کنیم و او باید دوباره بنا را به شکل اول بازسازی کند.»
باید دید که در روزهای آتی با وجود موج تخریب های خوزستان آیا او همچنان بر جایگاه مدیریت خود باقی می ماند که بخواهد پیگیر ماجرا باشد یا نه. آیا مسببان این ماجرا به دادگاه کشیده می شوند؟ آیا مسوولان شهر دارخوین به خودشان آمده و برای صیانت از تاریخ و هویت و رونق گردشگری این شهر رویکرد خود را تغییر می دهند؟ زمان تنها پاسخگوی صادق ماست.

مطلب کامل در اینجا

داستان سکوت درختان

یک چیزهایی را باید بیشتر بفهمیم و درباره شان بیشتر بدانیم تا شاید بتوانیم کمکی کنیم یا حساسیت موضوع را بیشتر درک کنیم.
لطفن این ویدئو را ببینید و هرجا می توانید به اشتراک بگذارید.

داستان سکوت درختان

برنامه کامل این کلیپ را می توانید اینجا ببینید.

گله ی ما را گله از دزد نیست*

چند روز هست که دوباره از نوبنیاد تا چهارراه پاسداران را پیاده می روم و متوجه شده ام که همه نرده های پادگان پاسداران طوری پوشانده شده اند که داخل پادگان معلوم نباشد. محوطه پادگان پاسداران پر درخت و زیباست و گویا عمارت سلطنت آباد هم درون این محوطه هنوز سالم است.

این پوشانده شدن نرده ها اصلن خوب به نظر نمی رسید. وقتی نرده های یک محوطه پردرخت را می پوشانند احتمالن معنیش از بین رفتن درخت ها و آغاز ساخت و ساز است.

با جستجو در اینترنت فهمیدم که حدسم کاملن به جا و درست بوده است. احتمالن همین روزهاست که به جای زمین های پر دار و درخت پادگان پاسداران برج های بلند قد علم کنند. البته این سوال که آیا می توان به همین راحتی زمین هایی را که متعلق به مردم است به سود خود مصادره کرد و به جای استفاده عمومی در آنها برج ساخت و از آن کسب درآمد کرد هم اصلن سوال به جایی نیست لابد. 

یادم هست که گاهی گفته بودم چه خوب که این قسمت پاسداران پادگان است و نمی شود درش ساخت و ساز کرد و پاسداران بیش از این شلوغ نمی شود، غافل از اینکه دوستان تفکر اقتصادیشان قوی تر  از این حرف هاست. 

درباره شهرداری تهران دیگر چه حرفی می شود زد؟ درباره شورای شهر چطور؟

لینک های مرتبط:
پادگان 06 تبدیل به برج می شود

مجوزهای قانونی پروژه عظیم 06 پاسداران صادر شد

خبرهای جدید از پروژه بزرگ 06

*شعر از سعدی

ظل السلطان ها

بیش ترین آسیب اما در زمان ظل السلطان (پسر ناصرالدین شاه) حاکم قاجاری اصفهان، بر چهل ستون وارد شد. به دستور این مرد بی کفایت، بسیاری از نگاره ها، با ضربه های تیشه مخدوش و لایه ای از گچ پوشانده شد؛ آیینه های ستون های ایوان ها و دیواره ها فروریخته شد و درها و پنجره های نفیس منبت کاری، گره چینی و خاتم کاری آراسته با شیشه های رنگی بنا، برای استفاده در کاخ شخصی حاکم به «عمارت مسعودیه» ی تهران منتقل گردید.

البته جای شکرش باقی است، در مقایسه با کاخ های دیگر صفوی نظیر آیینه خانه، هفت دست و نمکدان که توسط ظل السلطان کاملاً ویران شدند، این بنا شانس بیش تری برای ماندگاری به دست آورد.

از کتاب معماری ایران جهان در سپهر فرهنگ ایران، دکتر نوری شادمهانی، نشر مهکامه

عکس: تصویر کاخ آیینه خانه اصفهان که امروز دیگر وجود ندارد.

پ.ن: تعداد ظل السلطان ها این روزها خیلی زیاد شده با این تفاوت که حداقل ظل السلطان یک چهل ستون رو باقی گذاشت یا قسمت هایی از اون رو کند و توی خونه خودش استفاده کرد!امروز فقط بکوبیم و صاف کنیم جاش مجتمع تجاری بسازیم.

این روزها خبر خانه های منطقه دوازده تهران یا خانه پدر خلیج فارس (معین التجار) و خیلی خبرهای دیگه نوید آینده ی بی هویت تری رو میده.

بلاگفا 2

بله... تو ایران شما می تونید سرویس دهنده وبلاگ باشید و یکماه به ملت سرویس ندید و بعد از یکماه کلی از اطلاعات ملت رو پرونده باشید و یک سرویس نیم بند بدید ولی انقدر از خود مرسی باشید که نذارید آدرس  وبلاگ های بیان انتشار پیدا کنن.
نه تو وبلاگ قبلیم و نه موقع نظر گذاشتن برای دوستان بلاگفایی نمی تونم آدرس وبلاگم رو بذارم. بلاگفا آدرسم رو به عنوان تبلیغات می شناسه.
تو ایران شما احتیاجی نیست خودتون رو بهتر کنید، صرفن زیر آب رقیبتون رو بزنید کافیه.

برف فراموشی

صدا و سیما نگاه نمی کنم، بی بی سی هم. توان اینهمه خبرهای بد دستچین شده را ندارم. گاهی ایسنا و مهر می خوانم و از فیسبوک بعضی خبرها را دنبال می کنم که دارم فکر می کنم اینها را هم بگذارم کنار. انقدر حجم خرابی ها زیاد است که حس می کنم در حال منقرض شدنیم.

خانه های قدیمی را به بهانه ها ی واهی که البته پشتش پول های کلان خوابیده هر روز خراب می کنند و کسی به فکر نیست. هر روز از تهران و یزد و شیراز خبر تخریب می آید و لابد ما خواب برج و پنت هاوس می بینیم و اینها برایمان خرابه هایی بیش نیستند. 

بعضی ها برای والیبال دیدن زنان خودشان را خفه کرده اند ولی از اینهمه خبر دزدی ککشان نمی گزد. فراکسیون ضد زنان مجلس به روحانی اعتراض می کند که چرا نرفتن زنان به والیبال را محکوم می کنی ولی یک کلمه راجع به تجاوز به دختربچه ی یازده ساله حرف نمی زند. مردم هم درباره تجاوز هیچ واکنشی نشان نمی دهند، حالا اگر فردا گلشیفته از خودش عکس بگذارد می خواهند فریاد وا اسفا سر بدهند. پیروزی والیبالیست هایمان با تیترها و کارهای احمقانه و نژادپرستانه حضرات کوفتمان می شود.

صدا و سیما گویا تصمیم گرفته هر روز منفور تر از دیروز باشد، دوتا برنامه خوب داشت کلن که در یکیش را تخته کرد. رادیو هفت را می گویم. از تفکیک جنسیتیش که نباید ناراحت باشم،ها؟ عادیست در این مملکت، آنهم صدا و سیما! همه اینها با حرف ها و تصاویر رییس جمهور سابق کامل می شود.

 شاید سر کار هم نرفتم. اضافه کاری ها نیمه قطع است. من که تا مجبور نمی شدم اضافه کار نمی ماندم. اصولن اعتقاد ندارم به اضافه کار. اما آنجا خیلی ها هشت شان گرو نه شان است و مثل من انقدر خوش شانس نیستند که بتوانند به اعتقادشان فکر کنند و  طبق آن رفتار کنند.

 خانوم همکاری دارم که خیلی سواد ندارد. خدماتچی است.  دو تا دختر دارد، شوهرش مرده و سرپرست خانواده است. یک دخترش محصل است و آن یکی لیسانس بیکار و حالا اضافه کاریش نصف شده و می دانید یکی از دغدغه هایش چیست؟ خرج نوار بهداشتیشان. خوشتان نیامد؟ دغدغه ی بی ارزشی است؟ به هرحال بعضی ها خرج نواربهداشتی هم برایشان مساله است. برای خانواده ای که از سه زن تشکیل شده بدون هیچ مردی لابد.

کجا بروم خودم را گم و گور کنم که اینها را نشنوم و نبینم؟ من کبکم، می خواهم سرم را فرو کنم در برف. کجا بروم که برف ببارد؟ 

یک قتل عام دیگر در تهران

سورمه - یک قتل عام دیگر در تهران
خدا لعنت کنه باعث و بانیش رو.
لینک خبر

سرنوشت آشوراده

این هم از مواضع زیست محیطی دولت یازدهم