حالا در این روزگار کمسوادی، خیل زیادی از مخاطبان سریال «شهرزاد» را
میبینیم که اصلاً «دکتر سید حسین فاطمی» را نمیشناسند. شاهد این مدعا،
پخش قسمت ۲۶ سریال شهرزاد و کامنتهای مخاطبان اینستاگرامیِ سریال در چندین
آیدیِ مختلف است که ویدئوهایی از این سریال قرار میدهد. اتفاقاً بخاطر
ارادت خاص من به ایشان، تمام کامنتهای ویدئوهای بخشی که دوست فرهاد، خبر
شهادت دکتر فاطمی را به او می دهد، خواندم. اغلب نوشته بودند: «دکتر فاطمی
کیه؟» دو جواب، شاهکار بودند: «فرهاد حق داره گریه کنه! بخاطر اون بود که
زندانی شد… شهرزاد از دستش رفت… حالا چه فایده؟!» و «دکتر فاطمی رئیس حزبی
بود که فرهاد طرفدارشه!» و چقدر کم بودند آنها که وزیر امور خارجه و
روزنامهنگار شجاع «باختر امروز» را میشناختند که تنها ۳۷ ساله بود که
اعدام شد و فرزندش، نوزاد!
بخش بزرگی از این جهان را زنان تشکیل میدهند. زنانی که اغلبشان به زیبایی و خوشصدایی هنرپیشهها و خوانندهها و سلبریتیها نیستند. زنانی که هر روز با تبعیضها و نگاهها و آزارهای کلامی و حتی خشونت روبرو میشوند و با این وجود، به رسیدن به روز بعد که میتواند بهتر باشد امیدوارند. ما این زنان را نمیبینیم. فراموششان میکنیم چون ظاهر یا دستاوردی درخشان ندارند، از کنارشان عبور میکنیم و بیتفاوتیم، چنانکه گویی اصلاً وجود ندارند. این موضوع، فقط دربارهی کلیپ بانوی وبلاگنویس لهستانی نیست. یادآوریای برای همهی دنیا و ماست: بیایید لطفاً هر طور که شده، زنان واقعی را فراموش نکنیم!