غم پیری
سه شنبه, ۲۴ مهر ۱۳۹۷، ۱۲:۲۲ ق.ظ
سورمه نام شخصیت زنِ کتاب سمفونی مردگان عباس معروفی است که من اینجا آن را قرض می گیرم.
بایگانی
- آذر ۱۳۹۸ (۵)
- آبان ۱۳۹۸ (۵)
- مهر ۱۳۹۸ (۲)
- شهریور ۱۳۹۸ (۲)
- مرداد ۱۳۹۸ (۱)
- تیر ۱۳۹۸ (۳)
- خرداد ۱۳۹۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱)
- فروردين ۱۳۹۸ (۱)
- اسفند ۱۳۹۷ (۱)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- دی ۱۳۹۷ (۲)
- آبان ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۷ (۳)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۷)
- فروردين ۱۳۹۷ (۴)
- اسفند ۱۳۹۶ (۴)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱۳)
- دی ۱۳۹۶ (۴)
- آذر ۱۳۹۶ (۷)
- آبان ۱۳۹۶ (۴)
- شهریور ۱۳۹۶ (۵)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱۳)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۳)
- فروردين ۱۳۹۶ (۵)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۸)
- دی ۱۳۹۵ (۲)
- آذر ۱۳۹۵ (۴)
- آبان ۱۳۹۵ (۱۱)
- مهر ۱۳۹۵ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱۹)
- مرداد ۱۳۹۵ (۸)
- تیر ۱۳۹۵ (۱۳)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱۸)
- فروردين ۱۳۹۵ (۹)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱۴)
- بهمن ۱۳۹۴ (۷)
- دی ۱۳۹۴ (۵)
- آذر ۱۳۹۴ (۲۳)
- آبان ۱۳۹۴ (۲۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۲۰)
- شهریور ۱۳۹۴ (۲۷)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲۱)
- تیر ۱۳۹۴ (۲۳)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۵)
- فروردين ۱۳۹۴ (۳)
- اسفند ۱۳۹۳ (۱)
- بهمن ۱۳۹۳ (۶)
- دی ۱۳۹۳ (۲)
- آذر ۱۳۹۳ (۶)
- آبان ۱۳۹۳ (۳)
- مهر ۱۳۹۳ (۱)
- شهریور ۱۳۹۳ (۲)
- مرداد ۱۳۹۳ (۲)
- خرداد ۱۳۹۳ (۱)
- شهریور ۱۳۹۲ (۱)
- مرداد ۱۳۹۲ (۱)
- اسفند ۱۳۹۱ (۳)
- بهمن ۱۳۹۱ (۱)
- دی ۱۳۹۱ (۱)
- آذر ۱۳۹۱ (۱)
- مهر ۱۳۹۱ (۱)
- شهریور ۱۳۹۱ (۲)
- مرداد ۱۳۹۱ (۴)
- تیر ۱۳۹۱ (۲)
- خرداد ۱۳۹۱ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۱ (۱)
- فروردين ۱۳۹۱ (۱)
- اسفند ۱۳۹۰ (۳)
- بهمن ۱۳۹۰ (۲)
- مهر ۱۳۹۰ (۳)
- اسفند ۱۳۸۹ (۱)
آخرین مطالب
- ۹۸/۰۹/۱۶ایرج افشار
- ۹۸/۰۹/۱۳خاطرات یک نوجوان خجالتی
- ۹۸/۰۹/۰۶درمان
- ۹۸/۰۹/۰۵از قانون هایی که باید بگذارند
- ۹۸/۰۹/۰۲لعنت
- ۹۸/۰۸/۳۰زخم پشت زخم
- ۹۸/۰۸/۲۶اخبار
- ۹۸/۰۸/۲۰چندهمسری
- ۹۸/۰۸/۱۴خاطرات وبلاگستان
- ۹۸/۰۸/۱۳گفتن یا نگفتن 2
پیوندهای روزانه
- دو تا نکته - ویرایش رایانهای
- پشت صحنه تغییرات کتابهای درسی ادبیات
- ایجاد مشکلات زیست محیطی پیامد تخریب مادیها در اصفهان
- کمربند سبز تهران را نجات نمیدهد
- درباره تبلیغ ازدواج کودکان
- آمادگی مدیریت شهری برای برگزاری کنسرت خیابانی «همایون شجریان»
- جریمه برای دور ریختن غذا در عربستان
- من ایرانیان را ملامت و سرزنش میکنم/ درباره زبان فارسی
- با واردکنندگان متخلف چه باید کرد؟
- توی پیج اینستاش که میری، انگار اومدی چهارراه مخبرالدوله
- گردانندگان پیامرسانهای داخلی را بشناسید
- نقد ناصر فکوهی بر فیلم لاتاری: فیلمفارسی جدید با مایه نژادپرستی
- جامعه ایران نیازمند تغییرات بنیادین
- معرفی مراکز خرید و فروش لباس تهران
- زمین خواری قانونی شد
- گورستان امامزاده عبدالله صاف شود!!!
- غلبه بر اینرسی و معجزهای به نام پیلاتس
- ساختن یک زندگی جنسی فوق العاده، آپولو هوا کردن نیست!
- جشنواره فجر سال ۹۶ (قسمت اول) ، بدون اسپویل و با اسپویل به روایت دکتر میم
- جنبش بیحیثیتشدگان
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
محبوب ترین مطالب
- ۹۵/۰۶/۱۷از عشق
- ۹۸/۰۳/۰۱تبعیض ذاتی
- ۹۸/۰۹/۰۲لعنت
- ۹۸/۰۹/۰۶درمان
- ۹۸/۰۹/۰۵از قانون هایی که باید بگذارند
- ۹۸/۰۸/۲۰چندهمسری
- ۹۸/۰۹/۱۳خاطرات یک نوجوان خجالتی
- ۹۵/۰۸/۲۵رنگ واقعی آدم ها
- ۹۶/۱۰/۰۶دیگه مدرسه نمی رم
- ۹۵/۰۸/۰۵مردمانی که منقرض شدند
۰۵ آبان ۹۷ ، ۲۰:۴۲
nasila
nasila
شصت سالگی دیگر چندان هم سن پیری نیست عزیزم. خدا بهشان سلامتی بده پیر بشن اما سالم و خوشحال کنار عزیزاشون باشن :)
راستش من پدرم رو در شصت و هشت سالگیش از دست دادم بعد از سالها جنگ با بیماری که تمام وجودشو گرفت اما پدرم هرگز تو ذهنم پیر نشد. هنوزم وقتی یادش می افتم درخشش چشماش یادمه و اون روحیه جوانش. انگار که همیشه بیست ساله بوده.
پاسخ:
حق با شماست. ناراحتی من از پیری نیست، ترس من از دست دادنه.
حق با شماست. ناراحتی من از پیری نیست، ترس من از دست دادنه.
خدا پدرتون رو رحمت کنه. ازتون خیلی ممنونم. سلامت باشید.